Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to maltreat

  • 1 de-ūtor

        de-ūtor —, ūtī, dep.,     to maltreat: victo, N.

    Latin-English dictionary > de-ūtor

  • 2 mulcō

        mulcō āvī, ātus, āre    [MARG-], to beat, cudgel, maltreat, handle roughly, injure: dominum ad mortem, T.: male mulcati clavis ac fustibus: quinqueremis ceteras (navīs) mulcasset, ni, etc., would have disabled, L.: scriptores male mulcati.
    * * *
    mulcare, mulcavi, mulcatus V
    beat up, thrash, cudgel; worst, treat roughly

    Latin-English dictionary > mulcō

  • 3 prō-terō

        prō-terō —, trītus, ere,    to tread under foot, trample down, wear away, crush, bruise: equitatus aversos (milites) proterere incipit, Cs.: agmina curru, V.: viride protritum et corruptum, L.—To trample, overthrow, maltreat, crush, destroy: Marte Poenos, H.: iste semper illi ipsi domi proterendus: quid inanem proteris umbram? (i. e. me), O.: ver proterit aestas, i. e. supplants, H.

    Latin-English dictionary > prō-terō

  • 4 mulco

    mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).
    I.
    Lit.:

    ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,

    Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:

    aliquem,

    to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:

    male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    mulcato corpore,

    with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:

    prostratos verberibus,

    id. ib. 32.—Of inanimate things:

    naves,

    to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—
    II.
    Trop.:

    scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,

    Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > mulco

  • 5 mulcto

    mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).
    I.
    Lit.:

    ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,

    Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:

    aliquem,

    to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:

    male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    mulcato corpore,

    with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:

    prostratos verberibus,

    id. ib. 32.—Of inanimate things:

    naves,

    to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—
    II.
    Trop.:

    scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,

    Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > mulcto

  • 6 protero

    prō-tĕro, trīvi, trītum, 3, v. a.
    * I.
    To drive forth, drive away:

    ver proterit aestas Interitura,

    i. e. supplants, Hor. C. 4, 7, 9.—
    II.
    To tread under foot, trample down, wear away, crush, bruise (class.; syn. proculco).
    A.
    Lit.:

    aliquem pedibus,

    Plaut. Truc. 2, 2, 13:

    homines elephantis proterendos substravit,

    Val. Max. 2, 7, 14:

    januam limā,

    i. e. to destroy, Plaut. Men. 1, 1, 9:

    equitatus aversos proterere incipit,

    Caes. B. C. 2, 41:

    agmina curru,

    Verg. A. 12, 330:

    florentia arva,

    Ov. M. 2, 791:

    adversum rota proterit agmen,

    Sil. 2, 175:

    ulmus labens proterit uvas,

    Stat. Th. 8, 747:

    seges torrefacta proteritur,

    Col. 2, 21, 3.—
    B.
    Transf., in gen., to overthrow, beat, crush, defeat, destroy:

    Marte Poenos,

    Hor. C. 3, 5, 34:

    protrita hostium acies,

    Tac. H. 2, 26:

    aliquem proterere et conculcare,

    to maltreat, abuse, trample upon, Cic. Fl. 2, 22, 53; cf.:

    pati urbem proteri atque conculcari,

    Auct. Her. 4, 53, 66:

    ruinā suā proteri,

    Vell. 2, 91, 4:

    umbram,

    Ov. Tr. 3, 11, 25:

    omnia ferro,

    Just. 24, 4, 6:

    barbaram plebem,

    Amm. 15, 4, 12. —Hence, prōtrītus, a, um, P.a., worn out (by rubbing); hence, of words, of frequent use, common, trite, vulgar (post-class.):

    verba,

    Gell. 5, 21, 4; 12, 2, 1; 18, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > protero

  • 7 vexo

    vexo ( inf. vexarier, Verg. Cir. 480), āvi, ātum, 1, v. freq. a. [veho], orig., to shake, jolt, toss in carrying; hence, in gen., to move violently, to shake, agitate.
    I.
    Lit. (rare; syn. quatio): vexasse grave verbum est, factumque ab eo videtur, quod est vehere;

    in quo inest jam vis quaedam alieni arbitrii. Non enim sui potens est, qui vehitur. Vexare autem, quod ex eo inclinatum est, vi atque motu procul dubio vastiore est. Nam qui fertur et raptatur atque huc atque illuc distrahitur, is vexari proprie dicitur, etc.,

    Gell. 2, 6, 5:

    (rector) per confragosa vexabitur,

    Cic. Rep. 2, 41, 68:

    navigia in summum veniant vexata periclum,

    Lucr. 6, 430:

    Dulichias vexasse rates,

    Verg. E. 6, 76:

    classis vexata est tempestate,

    Vell. 2, 79, 4:

    (venti vis) montes supremos Silvifragis vexat flabris,

    Lucr. 1, 275:

    venti caeli nubila vexant,

    Ov. M. 11, 435:

    in turbā vexatus,

    tossed back and forth, Suet. Aug. 53 fin.:

    ruina cum clade vexatarum regionum (of an earthquake),

    Just. 17, 1, 3. —
    II.
    Transf., in gen., to injure, damage, molest, annoy, distress, plague, trouble, maltreat, abuse, vex, harass, disquiet, disturb, torment, etc. (syn.: ango, crucio, vasto, the predom. signif. of the word).
    A.
    Physically: cum Hannibal terram Italiam laceraret atque vexaret, Cato ap. Gell. 2, 6, 7:

    agros vectigales vexatos et exinanitos a Verre,

    Cic. Verr. 2, 3, 52, § 122:

    Siciliam,

    id. ib. 1, 4, 12;

    2, 3, 54, § 125: omnem Galliam,

    Caes. B. G. 2, 4:

    agros,

    id. ib. 4, 15 fin.:

    urbes,

    Cic. Cat. 1, 11, 29:

    rem publicam,

    id. ib. 1, 10, 27:

    Amanienses hostes sempiternos,

    id. Fam. 2, 10, 3:

    hostes,

    Caes. B. G. 6, 43; Hirt. B. G. 8, 31 al.:

    vexati omnes difficultate viae,

    Liv. 40, 22, 6; 42, 55, 3:

    vexato exercitu descendit,

    id. 36, 30, 6:

    quos et ipsos... locorum asperitas hostiliter vexavit,

    id. 43, 5, 10; Nep. Eum. 5, 2:

    quem (stomachum) umor vexat,

    Plin. 20, 8, 32, § 76:

    fauces (tussis),

    Mart. 11, 86, 1:

    vites frigore,

    Plin. 17, 24, 37, § 217:

    dentes percussu,

    id. 28, 11, 49, § 180:

    vestem solo,

    to rumple, disorder, Petr. 128:

    rosas,

    to crush, Mart. 11, 89, 2:

    comas,

    to twist, frizzle, Ov. Am. 1, 14, 24.—In mal. part.:

    maritum,

    Mart. 8, 46, 7; 11, 81, 1; Petr. 139; Aus. Epigr. 108.—
    b.
    In the part. perf. subst.: vexāta, ōrum, n., injured parts of the body, hurts, injuries, Cels. 7 praef. fin.; ib. 1; Plin. 8, 27, 41, § 97; Scrib. Comp. 101.—
    B.
    Mentally:

    aliquem probris maledictisque,

    Cic. Fl. 20, 48:

    (Quinctius) multis vexatus contumeliis,

    id. Quint. 31, 98:

    aliquem honestissimis contentionibus,

    id. Phil. 3, 9, 23:

    aliquem iis verbis, ut, etc.,

    id. Sest. 28, 60:

    vexatur Theophrastus et libris et scholis omnium philosophorum,

    is attacked, id. Tusc. 5, 9, 25:

    sollicitudo vexat impios,

    disquiets, torments, id. Leg. 1, 14, 40; cf.:

    ita conscientia mentem excitam vexabat,

    Sall. C. 15, 4:

    me honoris cupido vexabat,

    id. ib. 3, 5:

    mentem mariti philtris,

    Juv. 6, 611.

    Lewis & Short latin dictionary > vexo

См. также в других словарях:

  • maltreat — mal*treat , v. t. [imp. & p. p. {Maltreated}; p. pr. & vb. n. {Maltreating}.] [Mal + treat: cf. F. maltraiter.] To treat ill; to abuse; to treat roughly. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • maltreat — I verb abuse, assail, ill treat, ill use, mishandle, mistreat, oppress, persecute II index abuse (misuse), abuse (victimize), bait (harass) …   Law dictionary

  • maltreat — (v.) 1708, from Fr. maltraiter, or formed in English from MAL (Cf. mal ) + TREAT (Cf. treat) (v.). Related: Maltreated; maltreating …   Etymology dictionary

  • maltreat — mistreat, ill treat, misuse, *abuse, outrage Analogous words: see those at ILL TREAT …   New Dictionary of Synonyms

  • maltreat — ► VERB ▪ treat badly or brutally. DERIVATIVES maltreatment noun …   English terms dictionary

  • maltreat — [mal trēt′] vt. [Fr maltraiter: see MAL & TREAT] to treat roughly or unkindly; abuse maltreatment n …   English World dictionary

  • maltreat — UK [mælˈtriːt] / US [mælˈtrɪt] verb [transitive, usually passive] Word forms maltreat : present tense I/you/we/they maltreat he/she/it maltreats present participle maltreating past tense maltreated past participle maltreated to be violent or… …   English dictionary

  • maltreat — maltreater, n. maltreatment, n. /mal treet /, v.t. to treat or handle badly, cruelly, or roughly; abuse: to maltreat a prisoner. [1700 10; earlier maltrait < F maltraiter. See MAL , TREAT] Syn. mistreat, injure. * * * …   Universalium

  • maltreat — verb Maltreat is used with these nouns as the object: ↑child …   Collocations dictionary

  • maltreat — transitive verb Etymology: part translation of French maltraiter, from Middle French, from mal + traiter to treat, from Old French traitier more at treat Date: 1708 to treat cruelly or roughly ; abuse • maltreater noun • maltreatment noun …   New Collegiate Dictionary

  • maltreat — verb To treat badly …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»